مدیریت دعوای خواهر و برادر: پیش از نوجوانی و نوجوانی

دعوای خواهر و برادرهای پیش از نوجوانی و نوجوانی معمول است. این یکی از راه هایی است که آنها در مورد ارتباط با همسالان یاد می گیرند.

وقتی نوجوانان و نوجوانان یاد بگیرند که خودشان تعارض را حل کنند، می توانند مهارت های زندگی را توسعه دهند.

از وارد شدن سریع برای حل و فصل دعوا خودداری کنید، اما در صورت نیاز خواهر و برادر را به راه حل راهنمایی کنید.

اگر نوجوانان یا نوجوانان قبل از نوجوانی نسبت به یکدیگر خشونت کلامی یا فیزیکی دارند، باید وارد عمل شوید.

 

دعوای خواهر و برادر: آنچه باید بدانید

برای خواهر و برادرهای پیش از نوجوانی و نوجوانی طبیعی است که بر سر همه چیز دعوا کنند. خواهر و برادرهای نوجوان هم مثل بچه‌های کوچک‌تر با هم بحث می‌کنند، اما تمایل دارند بر سر چیزهای مختلف دعوا کنند. آنها همچنین ممکن است از زبان متفاوت و بزرگتر استفاده کنند.

 

دعوای خواهر و برادری نیز هدف مفیدی دارد. وقتی کودکان با والدین تعامل می کنند، اقتدار را یاد می گیرند. اما تعامل با خواهر و برادرشان به آنها کمک می کند تا مهارت های ارتباط با همسالان را بیاموزند و تمرین کنند. اگر دعوای خواهر و برادر به روش درست انجام شود، این مهارت ها عبارتند از:

 

حل مشکلات و حل تعارضات

با دیگران با همدلی رفتار کنند

برخورد با نظرات مختلف

سازش و مذاکره

نحوه حل و فصل دعوای خواهر و برادری

در اینجا چند پیشنهاد برای رسیدگی به دعوا بین خواهر و برادرهای پیش از نوجوانی و نوجوانی آورده شده است.

 

خواهر و برادرها را تشویق کنید تا خودشان دعوا را حل کنند

حل و فصل مشاجرات به خودی خود مهارت های اساسی زندگی را به کودکان می آموزد، بنابراین همیشه از وارد شدن برای حل مشکلات برای آنها خودداری کنید – اگرچه این ممکن است سریعتر و کمتر استرس زا باشد. سعی کنید از فرزندان خود بخواهید به دیدگاه یکدیگر گوش دهند. سپس آنها را تشویق کنید تا یک سازش پیدا کنند، احتمالاً از مراحلی برای حل مشکل استفاده کنید.

 

شما همچنین می توانید به فرزندان خود انگیزه دهید تا خود دعوا را حل کنند. به عنوان مثال، اگر آنها بر سر کنسول بازی دعوا دارند، دسترسی آنها را به آن قطع کنید تا زمانی که بتوانند با هم راه حلی پیدا کنند.

 

در حل مشکل کمک کنید

اگر فرزندانتان به کمک نیاز دارند، می‌توانید با کمک به آنها در یافتن موضوعی که درباره آن بحث می‌کنند، از آنها بپرسید که هر کدام چه می‌خواهند، حل مسئله را برای آنها مدل کنید و از آنها بخواهید با هم راه‌حل‌هایی بیابند. نوشتن چیزها می تواند ایده خوبی باشد، زیرا به آنها کمک می کند تمام ایده های خود را روی کاغذ بیاورند.

 

روی موضوع دعوا تمرکز کنید

اگر آنها دعوا می کنند، هر دو کودک مسئول هستند، بنابراین بهتر است به جای اینکه چه کسی آن را شروع کرده است، روی موضوع دعوا تمرکز کنید. اگر شما طرفداری کنید، ممکن است یکی از بچه ها احساس کند که با آنها ناعادلانه رفتار می شود و احساس می کند که شما طرفداری می کنید. بهتر است هر دو کودک را وادار کنید تا مشکلات خود را بیان کنند و سپس راه‌حل‌های احتمالی را در میان بگذارید.

 

به خواهر و برادرها کمک کنید تا آرام شوند

دعواهای بین خواهر و برادر می تواند احساسات قوی را ایجاد کند. از آنجایی که فرزندان شما روی حل و فصل مشاجرات و تعارض کار می کنند، خوب است – اگرچه همیشه آسان نیست – آرام بمانند. ممکن است برای آرام شدن به زمان یا کمک نیاز داشته باشند.

 

پیگیری نحوه حل و فصل دعواها

این به شما کمک می کند مطمئن شوید که یک کودک بر دیگری تسلط ندارد. مطمئن شوید که سازش اتفاق می افتد، و هر کدام چیزی به دست می آورند. اگر آنها نمی توانند سازش کنند، برای هر دوی آنها نتیجه ایجاد کنید.

چگونه دعوای خواهر و برادری را در آینده کاهش دهیم؟

ممکن است بتوانید با کمی مقدمات، دعواهای بین خواهر و برادرهای نوجوان را کاهش دهید یا از آن اجتناب کنید.

 

رفتار مساوی با کودکان

 

سعی کنید یکدست باشید. این ممکن است شامل برنامه‌ریزی دسترسی برابر به کنسول بازی یا اطمینان از اینکه هر کودک به نوبت به آنچه می‌خواهد می‌رسد باشد. نوجوانان خیلی سریع درمان های مختلف را انتخاب می کنند.

سعی کنید خواهر و برادر را با هم مقایسه نکنید. در عوض سعی کنید روی نقاط قوت هر کودک تمرکز کنید. گفتن جملاتی مانند “چرا نمی توانی بیشتر شبیه برادرت باشی؟” یا “خواهرت هرگز این کار را نکرد” وسوسه انگیز است. اما این پیام ها می تواند باعث ایجاد احساسات بد بین خواهر و برادر شود.

به همه فرزندان خود محبت نشان دهید. سعی کنید زمان با کیفیتی را به طور منظم با هر یک از آنها بگذرانید. کودکان هرگز برای برخی از زمان های با کیفیت فردی آنقدر پیر نیستند.

سعی کنید به فرزندان خود برچسب نزنید. به عنوان مثال، صحبت در مورد یک کودک به عنوان کودک «دشوار» می تواند باعث تعارض شود یا منجر به رفتار چالش برانگیز آن کودک شود.

از وارد شدن به بحث در مورد اینکه چه چیزی منصفانه و برابر است خودداری کنید. به فرزندان خود توضیح دهید که تفاوت سنی آنها ممکن است به معنای تفاوت در کارهایی که مجاز به انجام آن هستند و مسئولیت هایی که دارند باشد. سعی کنید مطمئن شوید که آنها در سنین مشابه درمان مشابهی دارند.

ایجاد روابط مثبت خانوادگی

 

به کودکان فضای شخصی بدهید. این می‌تواند اتاقی باشد که بچه‌های دیگر فقط در صورت دعوت به آن وارد شوند، وسایلی که مجبور نیستند آن‌ها را به اشتراک بگذارند یا با دوستان خود بدون نیاز به حضور خواهر و برادرشان وقت بگذارند.

علایق مشترک یا فعالیت های خانوادگی مانند ورزش کردن، رفتن به خرید یا تماشای فیلم با هم را تشویق کنید. حتی می توانید هدفی را برای کودکان تعیین کنید که با هم روی آن کار کنند – به عنوان مثال، پختن یک غذای ویژه برای خانواده.

سعی کنید با فرزندان خود در ارتباط باشید. خطهای ارتباط را باز نگه دار. اطمینان حاصل کنید که فرزندانتان می دانند که می توانند در مورد هر مشکلی با شما صحبت کنند، و شما سعی خواهید کرد به آنها کمک کنید تا راه حلی پیدا کنند.

 

قوانین خانواده را مشخص کنید. به عنوان مثال، پرخاشگری فیزیکی هرگز خوب نیست. همچنین ممکن است بخواهید روشن کنید که چه نوع زبانی خوب است. برای مثال، قوانین خانواده شما ممکن است شامل «ما مودبانه با یکدیگر صحبت می‌کنیم» یا «ما فحش دادن را تحمل نمی‌کنیم» باشد.

برقراری ارتباط مثبت

 

به فرزندان خود فرصت دهید تا نگرانی های خود را به شیوه ای مناسب بیان کنند. می توانید جلسات خانوادگی داشته باشید تا در مورد مشکلات صحبت کنید و راه حل هایی را پیشنهاد دهید.

شما همچنین می توانید الگوی مثبتی برای مدیریت دعوا باشید. کودکان در هر سنی می توانند با تماشای و گوش دادن به صحبت های والدین خود یاد بگیرند که چگونه با تفاوت ها مذاکره کنند و با آنها کنار بیایند.

چه زمانی و از کجا برای دعوای خواهر و برادر پشتیبانی دریافت کنید

اگر درگیری بین خواهر و برادری وجود دارد، مهم است که به دنبال کمک باشید اگر:

 

متوقف نخواهد شد

باعث ناراحتی دیگران یا جریحه دار کردن احساسات آنها می شود

به طور منظم فیزیکی، تهدیدآمیز یا پرخاشگر است.

بهترین مکان برای شروع صحبت با روانشناس است که می تواند به شما مشاوره دهد. در صورت لزوم، روانشناس همچنین می‌تواند شما را به روان‌پزشک متخصص در مسائل رفتاری کودکان یا نوجوانان ارجاع دهد. بهتر است هر دو کودک را درگیر کنید، زیرا کمک گرفتن از یک کودک برای دعوای خواهر و برادری ممکن است باعث شود آن کودک تنها احساس مسئولیت کند.

 

حقایق بیشتر در مورد دعوای خواهر و برادر

دعواهای خواهر و برادر در اوایل نوجوانی به اوج خود می رسد، به ویژه زمانی که کوچکترین خواهر و برادر به این سن می رسد.

 

اگر یک کودک نوجوان کوچک‌تر خواهر یا برادر بزرگ‌تر را به‌عنوان یک شخصیت معتبر دیگر ببیند، دعوا می‌تواند افزایش یابد زیرا کودک کوچک‌تر تلاش می‌کند از والدین و خواهر و برادر استقلال کسب کند. وقتی خواهر و برادرها از نظر سنی به یکدیگر نزدیکتر هستند – مثلاً در 1-2 سالگی – با رسیدن کوچکترین آنها به اوایل نوجوانی بیشتر تمایل به دعوا دارند.

 

درگیری با خواهر و برادر یکی از راه هایی است که نوجوانان خود را به عنوان افراد مجزا با علایق و ناپسندهای متمایز معرفی می کنند. این بخشی از سفر توسعه ای آنها به سمت خودمختاری و استقلال است. نحوه برخورد خواهر و برادرها از طریق تعارضاتشان به احساس آنها و ارتباط آنها با یکدیگر شکل می دهد.

 

نوجوانان دوستان خود را بر اساس علاقه و علایق مشابه انتخاب می کنند – اما نمی توانند خواهر و برادر خود را انتخاب کنند. حتی ممکن است احساس کنند که شباهت زیادی با آنها ندارند (به غیر از همان ژن).

 

رایج ترین زمینه های درگیری بین خواهر و برادرهای نوجوان برابری و انصاف، فضای شخصی، دارایی و دوستان است

 

مقاله دوم

1

درگیر دعوا نشوید

هنگامی که والدین وارد دعوا می شوند، این به کودکان می گوید که مشاجره و ناله کردن، درگیری را به سرعت به نتیجه می رساند. بنابراین هنگام دعوای بچه ها از جانبداری خودداری کنید. بچه ها را به چالش بکشید تا با هم راه حلی منصفانه پیدا کنند. بازگرداندن توپ به زمین خود به آنها نشان می دهد که انتظار می رود بخشی از راه حل باشند.

 

اما اگر دعوا تشدید شود، ممکن است والدین نیاز به دخالت داشته باشند. اگر باید مداخله کنید، آن را سریع و قاطعانه انجام دهید. سازش پیدا کنید یا بچه‌ها را جدا کنید، یا با دستور («همه به اتاق‌هایتان») یا با گول زدن («سوزی، بیا در اتاق من بازی کن»). غرق بحث نشوید بحث در مورد مسائل پشت دعوا را برای یک بار دیگر بگذارید

2

وقتی مزاج سردتر است

رفتاری را که می خواهید ببینید مدل کنید

فقط در مورد چگونگی حل تعارض صحبت نکنید. کودکان را نشان دهید دعوا یا فریاد زدن به عنوان راه حلی برای اختلاف نظر زمانی تقویت می شود که بچه ها ببینند والدین همین کار را می کنند. با همسر (یا اقوام یا دوستان) جلوی بچه ها دعوا نکنید. و اگر چه شنیده شدن از هیاهوی بچه‌های دعوا می‌تواند سخت باشد، سعی کنید وقتی بچه‌ها دعوا می‌کنند صدایتان را بلند نکنید.

 

3

چرخه نزاع را بشکنید

نزاع ذاتاً واکنشی است. بچه‌ها به یکدیگر واکنش نشان می‌دهند و اگر وارد عمل شوید، به شما واکنش نشان می‌دهند. برای شکستن این چرخه، باید فعال باشید، نه واکنش‌پذیر. وقتی بچه‌ها دعوا نمی‌کنند، نسبت به  مقابله با دعوا کردن اقدام کنید.

 

در گرماگرم دعوا، کسی گوش نمی دهد. شما به عنوان یک والدین هر چه می گویید بچه ها احتمالاً فکر می کنند که طرف شخص دیگری هستید. صبر کنید تا سرها خنک تر شوند، سپس قوانین اصلی را به بچه ها یادآوری کنید (یا تنظیم کنید). بر مهربانی تاکید کنید و کودکان را در مورد سازش راهنمایی کنید. سازگاری با این رویکرد پیشگیرانه باعث کاهش دعوای بچه ها در دراز مدت می شود.

 

4

به بچه ها برای جنگیدن جایزه ندهید

به بچه ها برای دعوا جایزه بدهید؟ چرا کسی باید این کار را انجام دهد؟ اما والدین به دعوای بچه ها با توجه بیش از حد به آن پاداش می دهند. اغلب مشاجره به همان اندازه برای جلب توجه است تا هر چیز کوچکی که بچه ها بر سر آنها دعوا می کنند. و معمولاً بچه‌های دعواکننده بیشتر توجه چه کسی را می‌خواهند؟ البته والدین.

 

اگر در خانه کار می‌کنید، بچه‌ها ممکن است متوجه این واقعیت شوند که یک ضربه بزرگ احتمالاً شما را از دفترتان خارج می‌کند. با اولین نشانه مشکل بدوید. به آنها این فرصت را بدهید که ابتدا آن را حل کنند.

 

5

بچه ها را مشغول نگه دارید

بنابراین اغلب دعوای بچه ها از کسالت ناشی می شود. وقتی بچه ها به طور فعال در فعالیت های بازی مستقل شرکت می کنند، احتمال دعوایشان کمتر است. و فعالیت‌های مستقل به بچه‌ها می‌آموزد که بدون دویدن نزد والدین، مشکل خود را حل کنند (یعنی خستگی). و این چیزی است که آنها باید بیاموزند تا دست از جنگیدن بردارند.

 

و در حالی که تلویزیون می‌تواند بچه‌ها را مشغول کند، تلویزیون بیش از حد می‌تواند در واقع باعث دعوای بیشتری شود، زیرا اغلب این موضوعی است که بچه‌ها بر سر آن دعوا می‌کنند و همچنین به این دلیل که یک نوع بازی فعال نیست.

 

6

منبع اصلی مشکل را پیدا کنید

در حالی که کسالت و میل به توجه دو دلیل رایج برای دعوا هستند، دلایل زیادی برای آن وجود دارد. اینها می توانند به پیچیدگی رقابت بین خواهر و برادر یا به سادگی گرسنگی باشند. گاهی اوقات مشاجره فقط راهی است که بچه ها بخار را از بین ببرند. درک علت دعوا بهترین راه برای رسیدگی به آن را نشان می دهد.

 

7

قبل از شروع جنگیدن را متوقف کنید

در صورت امکان، موقعیت هایی را که احتمال دعوای فرزندانتان وجود دارد را پیش بینی کنید. برخی از زمان‌های احتمالی زمانی است که سوار ماشین می‌شوید، در حالی که در دفتر خانه خود کار می‌کنید، در حین انتقال از یک فعالیت به فعالیت دیگر یا درست قبل از غذا. هنگام قرار گرفتن در این شرایط آماده باشید.

 

همچنین به انواع چیزهایی که بر سر آنها دعوا می کنند فکر کنید: اسباب بازی، تلویزیون، کامپیوتر، امتیازاتی مانند نشستن روی صندلی مورد علاقه یا داشتن یک دوست. قوانین عادلانه ای برای این موارد تنظیم کنید. اما به یاد داشته باشید که قوانین همه چیز را دقیقاً یکنواخت نمی کند، وقتی بچه ها این ایده را پیدا می کنند که همیشه باید اینطور باشد، پذیرش موقعیت هایی که آنها را ناعادلانه می دانند دشوارتر می شود و دعواهای بیشتری رخ می دهد.

 

8

دلسرد نشو

کاهش دعوای بچه ها فرآیندی است که یک شبه اتفاق نمی افتد. و برخی از بچه ها بیشتر از بقیه مستعد مشاجره هستند. به بچه ها ساختار و استراتژی هایی بدهید که برای مقابله با مشکلات نیاز دارند، اما به یاد داشته باشید که آنها بچه هستند. دعوا با خواهر و برادر همه بخشی از بچه بودن است.

تهیه و ترجمه:دکترحسین جدید

پیج اینستاگرام dr_jadid

منبع: https://www.verywellfamily.com/how-to-cope-with-fighting-kids-3542533

https://raisingchildren.net.au/pre-teens/behaviour/sibling-fights/sibling-fighting