بسم الله الرحمن الرحیم
درمان آنافیلاکسی به دنبال تزریق واکسن کووید_19
تجهیزات اضطراری زیر باید بلافاصله برای ارزیابی و مدیریت آنافیلاکسی در دسترس باشند.
تجهیزاتی که باید در همه مکان ها در دسترس باشد
اپی نفرین (به عنوان مثال ، سرنگ از پیش پرشده ، خودکار تزریق) *
آنتی هیستامین H1 (به عنوان مثال ، دیفن هیدرامین ، ستیریزین،کلرفنیرامین) †
دستگاه اندازه گیری فشار خون‡
دستگاه برای ارزیابی نبض
در صورت امکان ، اینها را در مکان قرار دهید (لازم نیست)
پالس اکسی متر
اکسیژن
گشاد کننده برونش (به عنوان مثال ، آلبوترول)
آنتی هیستامین H2 (به عنوان مثال ، فاموتیدین ، سایمتیدین)
مایعات داخل وریدی
کیت لوله گذاری
ماسک جیبی بزرگسالان با دریچه یک طرفه (ماسک احیای قلبی ریوی [CPR] نیز شناخته می شود)
* مکان های واکسیناسیون COVID-19 باید حداقل 3 دوز اپی نفرین در همه زمان ها داشته باشد و توانایی دستیابی سریع به دوزهای اضافی برای جایگزینی منابع پس از تجویز اپی نفرین به بیمار. به افرادی که سابقه آنافیلاکسی دارند و دارای تزریق کننده خودکار اپی نفرین هستند می توان یادآوری کرد که آن را در قرار واکسیناسیون خود بیاورند. اطلاعات دقیق در مورد ذخیره سازی ، نحوه استفاده ، تجویز و ملاحظات مربوط به دوز درج شده درج بسته نماد epinephrinepdf iconexternal (به عنوان مثال ، EpiPenpdf iconexternal icon) موجود است. اپی نفرین یا اپی نفرین منقضی شده که به نظر می رسد در شرایط غیرقابل قبول هستند ( درج بسته تولید کننده) باید جایگزین شوند.
† آنتی هیستامین ها ممکن است به عنوان درمان کمکی تجویز شود اما نباید به عنوان درمان اولیه یا تنها برای آنافیلاکسی استفاده شود. علاوه بر این ، در صورت تجویز داروهای خوراکی برای افرادی که قریب الوقوع انسداد راه هوایی دارند ، باید احتیاط شود.
‡ همچنین دستگاه اندازه گیری فشار خون خودکار یا دستی ، با اندازه کاف مناسب ، قابل قبول است. اگر از دستگاه اندازه گیری فشار خون دستی استفاده می شود ، باید گوشی پزشکی نیز موجود باشد.
تحت نظر داشتن روتین به دنبال واکسیناسیون COVID-19 *
CDC در حال حاضر توصیه می کند افراد فاقد منع مصرف واکسیناسیون که واکسن mRNA COVID-19 دریافت می کنند ، پس از واکسیناسیون برای دوره های زمانی زیر تحت نظر شوند:
30 دقیقه تحت نظر:
افرادی که سابقه واکنش فوری آلرژیک با هر نوع واکسن دیگری (غیر mRNA COVID-19) یا درمان تزریقی دارند
افرادی که به هر علتی سابقه آنافیلاکسی دارند
15 دقیقه تحت نظر: همه افراد دیگر
* توجه: براساس نگرانی بالینی ، افراد ممکن است مدت طولانی تری تحت نظر قرار گیرند. به عنوان مثال ، اگر فرد در طول دوره تحت نظر پس از واکسیناسیون دچار خارش و تورم محدود به محل تزریق شود ، ممکن است این دوره برای ارزیابی علائم یا علائم حساسیت بیش از حد مطابق با آنافیلاکسی ارزیابی شود (در زیر توضیح داده شده است).
تشخیص زودرس آنافیلاکسی
از آنجا که آنافیلاکسی نیاز به درمان فوری دارد ، تشخیص در درجه اول براساس تشخیص علائم و نشانه های بالینی انجام می شود ، از جمله:
تنفسی: احساس بسته شدن یا گرفتگی گلو ، استریدور (صدای شدید هنگام تنفس) ، گرفتگی صدا ، ناراحتی تنفسی (مانند تنگی نفس یا خس خس سینه) ، سرفه ، مشکل در بلع / دمیدن ، گرفتگی بینی ، آبریزش بینی ، عطسه
دستگاه گوارش: حالت تهوع ، استفراغ ، اسهال ، درد شکم یا گرفتگی عضلات
قلب و عروق: سرگیجه ؛ غش کردن، تاکی کاردی (ضربان قلب غیر طبیعی سریع) ؛ افت فشار خون (فشار خون غیر طبیعی) پیدا کردن نبض دشوار است یا نبض”ضعیف” است ؛ سیانوز (تغییر رنگ مایل به آبی) ؛ رنگ پریدگی، گرگرفتگی
پوست / مخاط: کهیر عمومی؛ قرمزی گسترده، خارش؛ ورم ملتحمه یا تورم چشم ، لب ، زبان ، دهان ، صورت یا اندام های انتهایی
عصبی: تحریک پذیری؛ تشنج، تغییر حاد در وضعیت روانی ؛ احساس عذاب قریب الوقوع (احساس اینکه اتفاق بدی در شرف وقوع است)
موارد دیگر: افزایش ناگهانی ترشحات (از چشم ، بینی یا دهان) ؛ بی اختیاری ادرار
نماد هشدار
آنافیلاکسی باید در مواردی بررسی شود که علائم یا نشانه ها تعمیم یافته باشند (به عنوان مثال ، اگر کهیرهای کلی وجود داشته باشد یا بیش از یک سیستم بدن درگیر باشد) یا ماهیتی جدی یا تهدید کننده زندگی داشته باشند ، حتی اگر شامل یک سیستم بدن باشند (به عنوان مثال ، افت فشار خون ، پریشانی تنفسی یا تورم قابل توجه زبان یا لبها).
علائم آنافیلاکسی اغلب طی 15-30 دقیقه پس از واکسیناسیون رخ می دهد ، هرچند گاهی ممکن است چندین ساعت طول بکشد تا علائم ظاهر شود. علائم اولیه آنافیلاکسی می تواند به یک واکنش آلرژیک خفیف شباهت داشته باشد و پیش بینی اینکه علائم اولیه و خفیف پیشرفت کرده و به یک واکنش آنافیلاکتیک تبدیل می شوند ، اغلب دشوار است. علاوه بر این ، تشخیص علائم آنافیلاکسی در افرادی که دارای مشکلات ارتباطی هستند ، مانند ساکنان مراکز مراقبت طولانی مدت با اختلال در شناخت ، کسانی که دارای بیماری عصبی یا کسانی که داروهای خواب آور و سداتیو مصرف میکنند ، دشوارتر است. همه علائم ذکر شده در بالا لزوماً در طی آنافیلاکسی وجود ندارد و همه بیماران واکنش پوستی ندارند.
در صورت مشکوک بودن به آنافیلاکسی ، اپی نفرین را در اسرع وقت تجویز کنید ، با خدمات فوریت های پزشکی تماس بگیرید و بیماران را به سطح بالاتری از مراقبت های پزشکی منتقل کنید. بعلاوه ، به بیماران دستور دهید در صورت بروز علائم یا نشانه های واکنش آلرژیک پس از پایان دوره تحت نظرو ترک محل واکسیناسیون ، سریعاً به مراقبت پزشکی مراجعه کنند.
مدیریت آنافیلاکسی در محل واکسیناسیون COVID-19
اگر به آنافیلاکسی مشکوک هستید ، مراحل زیر را انجام دهید:
سریعا راه هوایی ، تنفس ، گردش خون و ذهنیت (فعالیت ذهنی) را ارزیابی کنید.
برای خدمات فوریت های پزشکی (EMS) تماس بگیرید.
بیمار را در حالت خوابیده (صورت رو به بالا) قرار دهید و پا را بالا ببرید ، مگر اینکه انسداد راه هوایی فوقانی وجود داشته باشد یا بیمار استفراغ کند.
اپی نفرین (محلول سرمی 1 میلی گرم در میلی لیتر [رقت 1: 1000]یک در هزار) اولین خط درمان آنافیلاکسی است و باید بلافاصله تجویز شود.
در بزرگسالان ، دوز عضلانی 0.3 میلی گرم با استفاده از سرنگ از قبل اندازه گیری شده یا پرشده یا تزریق خودکار در وسط ران خارجی (در صورت لزوم از طریق لباس) استفاده کنید.
حداکثر دوز بزرگسالان 0.5 میلی گرم در هر دوز است.
در صورت عدم بهبود علائم یا بازگشت مجدد آنها هنگام انتظار برای اورژانس ، دوز اپی نفرین ممکن است تقریباً هر 15-5 دقیقه تکرار شود. تعداد و زمان مصرف دوزهای اپی نفرین باید ثبت و به EMS منتقل شود.
به دلیل ماهیت حاد و تهدید کننده زندگی آنافیلاکسی ، هیچ منع مصرف تجویز اپی نفرین وجود ندارد.
آنتی هیستامین ها (به عنوان مثال ، آنتی هیستامین های H1 یا H2) و گشادکننده های برونش، انسداد مجاری تنفسی یا افت فشار خون را درمان نمی کنند و بنابراین ، درمان های خط اول آنافیلاکسی نیستند. با این حال ، آنها می توانند به تسکین کهیر و خارش (آنتی هیستامین) یا علائم پریشانی تنفسی (گشاد کننده برونش) کمک کنند اما فقط پس از اپینفرین باید به بیمار مبتلا به آنافیلاکسی تجویز شود. تجویز داروهای آنتی هیستامین به دریافت کنندگان واکسن COVID-19 قبل از واکسیناسیون برای جلوگیری از واکنش های آلرژیک توصیه نمی شود. آنتی هیستامین ها از آنافیلاکسی جلوگیری نمی کنند و استفاده پیشگیری کننده از آنها ممکن است علائم پوستی را پنهان کند ، که می تواند منجر به تأخیر در تشخیص و مدیریت آنافیلاکسی شود.
از آنجا که ممکن است پس از بهبودی بیماران ، آنافیلاکسی عود کند ، حتی در صورت رفع کامل علائم و نشانه ها ، نظارت برای حداقل چهار ساعت در یک مرکز درمانی توصیه می شود.
ملاحظاتی برای مدیریت آنافیلاکسی در جمعیت های خاص
افراد مسن ، از جمله ساکنان مراکز مراقبت طولانی مدت
تجویز اپی نفرین برای درمان آنافیلاکسی هیچ منع مصرف ندارد. اگرچه عوارض جانبی قلبی ، مانند انفارکتوس میوکارد یا سندرم حاد کرونر ، در برخی از بیماران که برای درمان آنافیلاکسی (به ویژه در بزرگسالان مسن با فشار خون بالا و / یا بیماری تصلب شرایین قلبی) اپی نفرین دریافت کرده اند ، گزارش شده است ، اپی نفرین خط اول درمان برای آنافیلاکسی مهم است که در مکانهایی که واکسیناسیون را برای افراد مسن انجام می دهند ، از جمله ساکنان مراکز مراقبت طولانی مدت ،که کارکنان در دسترس هستند و قادر به شناسایی علائم و نشانه های آنافیلاکسی هستند. این امر نه تنها به اطمینان از درمان مناسب و سریع برای بیماران مبتلا به آنافیلاکسی کمک می کند ، بلکه به جلوگیری از تجویز اپی نفرین غیرضروری در بیمارانی که آنافیلاکسی ندارند نیز کمک خواهد کرد.
افراد باردار
افراد باردار مبتلا به آنافیلاکسی باید همانند افراد غیر باردار مدیریت شوند. همانند همه بیماران مبتلا به آنافیلاکسی ، آنها باید به یک مرکز درمانی منتقل شوند که بتوان آنها و جنین شان را از نزدیک تحت کنترل قرار داد تا از تزریق کافی اطمینان حاصل شود.
افراد مقیم در خانه که به خدمات واکسیناسیون در منزل نیاز دارند
افراد خانگی که به دنبال واکسیناسیون ممکن است در معرض خطر آنافیلاکسی قرار بگیرند (به عنوان مثال ، افرادی که احتیاط واکسیناسیون دارند یا افرادی که به هر دلیلی سابقه آنافیلاکسی دارند) باید در مواردی که مراقبت های پزشکی بلافاصله در دسترس هستند ، واکسینه شوند یا آنهایی که پس از واکسیناسیون آنافیلاکسی را تجربه می کنند. اگر واکسیناسیون در منزل تنها گزینه برای این افراد باشد و از طریق ارزیابی خطر مشخص شود که مزایای واکسیناسیون بیشتر از خطر بالقوه آنافیلاکسی است ، ارائه دهندگان واکسیناسیون در خانه باید اطمینان حاصل کنند که توانایی مدیریت آنافیلاکسی را دارند. این شامل غربالگری مناسب است. مشاهده پس از واکسیناسیون ؛ داروها و لوازم؛ شرایط کارکنان برای تشخیص و درمان آنافیلاکسی. توانایی فراخوانی EMS ؛ و مکان در منطقه ای که EMS در آن موجود است.
تهیه و ترجمه:دکترحسین جدید
منبع: https://www.cdc.gov/vaccines/covid-19/clinical-considerations/managing-anaphylaxis.html
برای دانلود pdf تصویری در لینک زیر کلیک کنید
https://www.drjadid.com/wp-content/uploads/2021/02/درمان-آنافیلاکسی-واکسن-کووید.pdf
